Hoe werkt geur

Hoe werkt geur

Hoe werkt geur?

Lekker hè? De geur van je zeep. Herken je wat erin zit? Kaneel… sinaasappel… vanille… 
Toch handig om geuren te kunnen onderscheiden. Zo weet je immers of je eten niet is bedorven. Maar hoe werkt dat eigenlijk? HOE weet je neus WAT je ruikt? Hoe werkt geur?

Geur herkenning
Je neus ruikt via reukzenuwen die rechtstreeks in verbinding staan met de hersenen. Servier Medical Art by Servier https://smart.servier.com, CC BY 3.0 < https://creativecommons.org licenses by3.0> via Wikimedia Commons

 

De binnenkant van je neus bestaat uit een aantal lagen die de neus helpen bij het herkennen van geuren die het oppikt.
De bovenste laag bestaat uit slijm die geurstoffen vasthoudt. De laag eronder bestaat uit epitheelcellen. Deze cellen dienen als barrière tegen bacteriën en andere schadelijke substanties die via de neus het lichaam in willen komen. Onder de laag epitheelcellen bevinden zich de olfactorische neuronen, de zogenaamde reukzenuwcellen.

Deze neuronen zijn de schakel tussen de buiten- en de binnenwereld: ze herkennen de diverse geuren én informeren de hersenen hierover.

 

Dendrieten en sensoren

Om de geuren op te vangen strekken de reukzenuwcellen dendrieten, een soort uitlopers uit tussen de epitheelcellen en in het slijm. Deze dendrieten hebben reukreceptoren op het celoppervlak die op één specifieke geurstof passen. Net een sleutel die in een slot past.
Drie procent van het hele menselijke genoom*  is gewijd aan het maken van verschillende receptoren; hierdoor kunnen we een grote verscheidenheid aan geuren herkennen.

 

Sleutel en slot; hoe werkt geur?

De dendrieten hebben veel verschillende reukreceptoren; deze lijken nog het meest op sloten. Elke reukreceptor heeft een specifieke sleutel nodig om geactiveerd te worden. Elke geurstof heeft een andere chemische samenstelling en vorm waardoor het in sommige reukreceptoren wel past, maar niet in andere. Nadat een neuron een geurstof heeft gedetecteerd, stuurt het een signaal naar de reukkolf in de hersenen. Omdat elk neuron maar één soort receptor heeft die specifiek is voor één geurstof, stuurt elk neuron een signaal naar een andere plek in de reukkolf.
De hersenen interpreteren een geur op basis van de combinatie van gebieden die in de reukkolf worden gestimuleerd.

 

1 biljoen!!!

Hoewel mensen niet zo goed kunnen ruiken als andere dieren, zoals honden, denken wetenschappers dat mensen meer dan 1 biljoen verschillende geuren kunnen onderscheiden. Veel van deze geuren kunnen worden gekoppeld aan herinneringen.

Artikel gebaseerd op: Ask a Biologist

Bron

* Het geheel van alle genen van een wezenhet menselijk genoom
– Zenuwstelsel: bouw en functie van neuronen
– Spot the difference 
– Menselijk lichaam

Reukreceptoren

Reukreceptoren

Reukreceptoren

Ik ben al heel lang fan van Dr. Scott A Johnson. Deze Medical Doctor die zijn werkzame leven besteedt aan het delen van kennis ten behoeve van onze gezondheid.

Toen ik net begon met het gebruik van etherische oliën heb ik vrij snel zijn boek “Evidence-based essential oil therapy” gekocht. Je vindt er veel informatie over verschillende etherische oliën, werkzame stoffen, therapeutische eigenschappen, maar ook materiaal (en dat vind ik zo gaaf aan dit boek) over interacties met bepaalde medicatie. Alles op basis van onderzoek.
Zo staat er bijvoorbeeld bij oregano dat het de werking van aspirine kan beïnvloeden, maar ook medicatie ten behoeve van diabetes, bloeddruk en antistolling. Oregano kan tevens de werking van antibiotica vergroten. Leerzaam als je dit ergens kunt opzoeken, nietwaar?

 

Interessante post

Op de facebookpagina van Johnson, ik citeer in Nederlandse vertaling:

Wist je dat reukreceptoren zijn waargenomen in organen en weefsels buiten het reukgebied, te weten: spermacellen, hart, darmen en testes?

Deze receptoren zijn betrokken bij chemische reacties die de bloeddruk regelen, hormoonsecretie stimuleren, de afgifte van enzymen activeren, de migratie van cellen sturen als reactie op chemische stimuli en meer.

Dit suggereert dat etherische oliën een diepgaande invloed kunnen hebben op de gezondheid door interactie met reukreceptoren door het hele lichaam, wanneer ze worden aangebracht of ingenomen.

 

Conclusie

Uit deze informatie blijkt dat reukreceptoren allerlei processen in het lichaam in gang zetten en aansturen. Kan ik dan de volgende conclusie trekken?
Het aanbrengen van etherische oliën op de handen en het inhaleren via het reukorgaan zoals we doen tijdens een sessie Aroma Freedom zou dan niet alleen de Amygdala kalmeren (waardoor de vecht-vlucht-bevriesrespons afneemt), maar zou dus ook kunnen zorgen voor een positieve inwerking op diverse lichaamsprocessen (zie deze link naar PubMed). Interessant.

Kies je de juiste etherische oliën dan lijkt het alsof we heling op verschillende vlakken kunnen benaderen in één sessie.

Bron

Naar het originele bericht
Scott A. Johnson op facebook

PubMed
Leuk om even de foto’s aan te klikken.

STAP-budget

STAP-budget

STAP-budget

Ik krijg veel mails van mensen die informeren of de opleiding tot Practitioner zal vallen onder het STAP-budget. Het klinkt aantrekkelijk op de site van het UWV:

€1000,- vergoeding

Ik zie verschillende opleidingen adverteren: “Deze opleiding komt in aanmerking voor het STAP-budget. Daarmee kun je onze opleiding gratis volgen.”

Het STAP-budget is geen gratis geld. Het is een tegemoetkoming voor mensen om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Het wordt betaald uit belastinggeld en daar draagt iedereen aan bij.

 

STAP-budget

Het STAP-budget (STimulering ArbeidmarktPositie) wordt georganiseerd en gemanaged door het UWV. Om dit mogelijk te maken wordt er een geheel nieuw systeem opgetuigd.
Er is een website voor cursusdeelnemers én er is een systeem voor opleiders. Binnen dit systeem worden docenten/trainers verplicht hun administratie bij te houden. Welke studenten, welke diploma’s, het factureren en het bijhouden van slagingspercentages en reviews.
Dit veroorzaakt een verzwaring van administratieve taken voor de opleider. Ook de cursist zal eraan moeten geloven en binnen het systeem moeten werken. Al met al zal dit alles resulteren in een verhoging van het cursusgeld van veel deelnemende opleidingen, inmiddels bevestigd door de NOS in dit artikel, d.d. 27 augustus 2022.
Wil ik daaraan meedoen?

Nee.

Administreren is niet mijn favoriete vak en de opleiding vind ik duur genoeg.
Het in gebruik nemen van het systeem drijft de prijzen op. Mij verbaast het niet.

 

Gegarandeerd?

Sommige opleidingen verleiden aankomende studenten dat ze gegarandeerd gebruik kunnen maken van het STAP-budget. Ik begrijp niet hoe dat mogelijk is, tenzij er vanuit het UWV bepaalde opleidingen een voorkeursbehandeling krijgen (maar dat is een gedachte die nergens op gebaseerd is, ik ken de werkwijze van het UWV niet). De garantie dat je €1000,- krijgt is er namelijk niet.  Want…

…op is op.
Dan is de pot voor het tijdvak leeg en kun je de €1000,- toch nog zelf betalen. 
Pech voor jou, rest je een aanvraag doen voor de volgende periode. Maar als er in die periode geen opleiding start die jij wil volgen, wat dan? Of: wat als je vervolgens opnieuw misgrijpt?

Ter illustratie…
op 11 juli keek ik op de site voor particulieren: het hele bedrag voor juli en augustus was vergeven.
Slechts 11 dagen ná de start van het tijdvak.

Ik houd van transparantie en duidelijkheid. Voor mij is het STAP-budget teveel ruis op de lijn. Ik heb daarom besloten de Opleiding tot Aroma Freedom Practitioner er niet in te schrijven. Ik ben een erkende opleider die alles zelf doet en veel plezier heeft in het begeleiden van mensen tijdens de opleiding. Ik vind het jammer als ik de aandacht die ik normaal geef aan de groei en ontwikkeling van de cursist zou moeten geven aan administratieve rompslomp.

 

Verlaging cursusgeld

Ik heb daarom besloten om het cursusgeld in 2022 en 2023 voor de groepstrainingen te verlagen van €1.497,- naar €1.297,-. Dat lijkt me beter. Dan kun je ná het volgen van de Opleiding tot Aroma Freedom Practitioner eventueel elders nog een opleiding volgen, en dan misschien mét het STAP-budget.

 

Lees ter illustratie ook dit artikel van 19 december 2022.

Help, mijn neus is stuk

Help, mijn neus is stuk

Sinds december 2021 doet mijn neus het niet meer.

Help! Mijn neus is stuk

Ik begon vreemde dingen te ruiken toen ik Corona had: gebakken uien, putlucht, camembert, knoflook… je kunt het zo gek niet bedenken of ik rook het.
Nu, 5 maanden later zijn gelukkig de meeste vieze geuren verdwenen, maar mijn reukvermogen is niet optimaal. Dicht bij de bron van een geur kan ik het voor een deel ruiken. Maar op verdere afstand is de geur non-existent voor mijn neus. Ook de geur van een ruimte ruik ik niet – dat kán zijn voordelen hebben kan ik je eerlijk zeggen. Bijvoorbeeld wanneer ik naar het toilet ga na iemand die uitgebreid heeft gezeten…

Geurverbindingen
C5perez, CC0 via Wikimedia Commons

 

In het begin werd ik wat wanhopig en ook bang: komt het nog goed??? Het is nogal ingrijpend, zeker als je zoveel met geuren werkt zoals ik. Maar ik kan er nu meer ontspannen instaan.
Gelukkig werkt Aroma Freedom ook als je geen geurbeleving hebt. En dat is heeeeeel fijn.

Wanneer je last hebt van een verminderd reukvermogen, heet dat hyposmie. (Daar val ik onder.) Het lastigst daaraan vind ik dat ik de waarschuwingen die ik met mijn voorheen scherpe neus binnenkreeg niet meer signaleer. Als de buren de haard aanhebben, dan rook ik dat en moest altijd even op onderzoek uit of het de haard was of dat er ergens brand was. Ik ruik ook niet meer of eten nog goed is. Gelukkig heb ik huisgenoten die gewillig voor mij aan bijvoorbeeld een stuk kaas snuffelen.

Mensen die helemaal níets kunnen ruiken, hebben anosmie. Deze mensen denken vaak dat ze hun smaakzin kwijt zijn, maar in feite kunnen ze smaken niet zo goed meer ervaren omdat hun reukvermogen niet goed werkt. (Gelukkig heb ik dit niet, maar het eten smaakt behoorlijk laf als ik het niet flink kruid.)

Wanneer mensen schade hebben opgelopen aan de neuronen die geuren detecteren, zullen specifieke dingen anders ruiken dan voorheen. Kun je je voorstellen dat je pizza naar vuile sokken ruikt? Of je koffie, het avondeten en je ijsje allemaal naar hetzelfde?

Phantosmie

Een olfactorische “hallucinatie” is het ruiken van iets dat er niet is. Maar hoe kun je iets ruiken dat er niet is? Je moet toch een geurstof met je neus opvangen om hem te kunnen ruiken? Niet altijd dus.
Geur ervaar je met je hersenen. Daardoor kan het voelen van bepaalde emoties of alleen maar het denken aan geuren je doen geloven dat het er is. Probeer het eens: kun je een plek bedenken waar je je de geur bij kunt voorstellen? Misschien is het een bloemenveld, een bibliotheek of de geur van mest
Sommige mensen hebben veel olfactorische hallucinaties terwijl ze dat niet willen. Deze aandoening wordt phantosmie genoemd.

Geurtraining

Het hebben van een reukstoornis hoeft niet definitief te zijn. Mensen die een beschadiging hebben opgelopen aan de reukbol kunnen weer leren ruiken. Dit komt omdat de bulbus olfactorius cellen kan regenereren. Wetenschappers hebben ontdekt dat sommige behandelingen als aromatherapie, kunnen helpen bij de regeneratie van de bulbus olfactorius. Daarom wordt bij reukproblemen die veroorzaakt zijn door bijvoorbeeld Corona geurtherapie geadviseerd. Oók door reguliere KNO-artsen. Bekijk hier een video van Ryan M. Rehl, MD of Valley ENT over geurverlies bij COVID-19 aan eerstelijns hulpverleners in 2021.

Ik ben meteen in december met geurtraining begonnen en ben nu bezig met de derde set oliën: bergamot, ylang ylang, tijm, spearmint.
De eerste set was: lavendel, pepermunt, sinaasappel en kruidnagel.
De tweede: citroen, oregano, geranium, eucalyptus.
Wil je beginnen met geurtherapie? Dan kun je je eerste set etherische oliën bestellen in de webwinkel van mijn collega Fitalies.

Ik zal ook voorlopig nog wel even trainen en ga uit van volledig herstel.

Bron: Ask a Biologist
Pierce Hutton, Megan Turnidge. (2017, September 15). When Your Smell Is Not Well. ASU – Ask A Biologist. Retrieved May 3, 2022

Amygdala of sensorische cortex

Amygdala of sensorische cortex?

Amygdala of sensorische cortex?

Interessant artikel – in tegenstelling tot wat ik altijd heb gedacht blijkt niet de Amygdala het centrum te zijn waar angstige herinneringen worden opgeslagen: dit lijkt te gebeuren in de sensorische cortex. Voor ons is dit belangrijke informatie, vooral omdat de onderzoekers ontdekten dat de route die wordt afgelegd via de primaire olfactorische cortex loopt. 

Ik ben geen neurowetenschapper, maar laat ik eens logisch nadenken… Volgens de onderzoekers beloopt angst de route in het brein via de primaire olfactorische cortex naar de zintuiglijke cortex. Daar wordt het opgeslagen als angstherinnering. Het lijkt me daarom logisch dat het gericht gebruiken van geur het meest effectief is in de verwerking van deze angstherinneringen.
Met Aroma Freedom boeken we in ieder geval verbluffende resultaten. 

Ik heb het artikel zo goed als ik kon vertaald. De link naar het origineel staat onderaan dit blog.


 

Onderzoekers ontdekken een nieuwe route naar angst

Niet de Amygdala, maar de menselijke sensorische cortex* blijkt de locatie van angstherinneringen.

—–

Hoofdpunten

  • Het is gebruikelijk om naar de amygdala te verwijzen als het “angstcentrum”. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de amygdala hoogstwaarschijnlijk niet de locatie waar angstige herinneringen worden opgeslagen.
  • In 2015 probeerde de baanbrekende amygdala-onderzoeker Joseph LeDoux deze vermelding te weerleggen. Hij stelde: “De Amygdala is niet het angstcentrum van de hersenen.”
  • Nieuw op fMRI** gebaseerd onderzoek suggereert dat de menselijke sensorische cortex en niet de amygdala, verantwoordelijk is voor het opslaan van angstige herinneringen uit ons verleden.

 

Joseph LeDoux

“Er wordt vaak gezegd dat ik de amygdala heb geïdentificeerd als het ‘angst‘-centrum van de hersenen. Feitelijk heb ik dit niet gedaan, en ook niemand anders.” —Joseph LeDoux (2015)

Images are from Anatomography maintained by Life Science Databases(LSDB). Permission Details: CC-BY-SA-2.1-jp

Joseph LeDoux schreef In 2015 een blogpost voor Psychology Today: “The Amygdala Is Not the Brain’s Fear Center.” Hij zegt in het artikel: “Het idee dat de amygdala de thuisbasis is van angst in de hersenen is precies dat – een idee. Het is geen wetenschappelijke bevinding, maar een conclusie op basis van een interpretatie van een bevinding.”

Toen LeDoux in de jaren tachtig met onderzoek naar dit hersengebied begon was het volgens hem een “eenzaam onderzoeksgebied”. In die tijd was namelijk de Hippocampus “het modewoord”. Door de jaren heen is echter de onbekende Amygdala veranderd in een begrip, namelijk een synoniem voor angst (LeDoux, 2007).

Daar ga je, Amygdala – de menselijke sensorische cortex staat centraal als het pad naar angst

Snel vooruit naar 2022. Baanbrekend onderzoek van de Florida State University (FSU), gebaseerd op fMRI  bevestigt de gedachte dat de Amygdala niet het angstcentrum van de hersenen is.

De onderzoekers van FSU van het Cognitive Affective Neuroscience Lab onder leiding van senior auteur Wen Li, hebben een nieuwe angstroute in het menselijk brein blootgelegd die door de primaire olfactorische (piriforme) cortex wordt geleid. Op 23 maart werden deze bevindingen (You et al., 2022) gepubliceerd in het open access, peer-reviewed tijdschrift Current Biology.

Het meest recente artikel in Current Biology van Li en haar FSU-team is een vervolg op een ander onderzoek:  “Human Sensory Cortex Contributes to the Long-Term Storage of Aversive Conditioning” (You, Brown, & Li, 2021). Het werd gepubliceerd in het Journal of Neuroscience vorig jaar. Lopend onderzoek bij mensen (geen muizen) van de State of Florida University geeft ons nieuwe inzichten in hoe op angst gebaseerde dreigingsherinneringen worden opgeslagen in onze sensorische cortex.

Zintuiglijke cortex - Aroma Freedom
Afb.: Blausen.com staff (2014). Medical gallery of Blausen Medical 2014. WikiJournal of Medicine 1

 

Startpunt van het onderzoek

“Aan het begin van het onderzoek hoopten we neuraal bewijs te vinden ter ondersteuning van het lange-termijn-bedreigingsgeheugen in de olfactorische (reuk) cortex”, zei eerste auteur Yuqi You in een persbericht. “Wat me verraste was dat het langetermijngeheugen voor bedreigingen in de olfactorische cortex vele vormen kon aannemen, en deze verschillende neurale mechanismen waren allemaal consistent hyperactief bij angst.”

Li grapte in een commentaar op Disqus (maart 2022) over de recente bevindingen van haar team die de status-quo verstoren:

“Impopulaire bevinding @CurrentBiology – Sorry, Amygdala!”

Ze voegde eraan toe dat het onderzoek van haar team de voorkeur geeft aan “een verspreid bedreigingsgebied” (boven één angstcentrum) dat geworteld is in de menselijke sensorische cortex. Li belicht twee opmerkelijke aspecten van deze voorheen onderbelichte angstroute:

➢  Angstherinneringen laten op de lange termijn patroondifferentiatie en afstemmingsverschuivingen zien in de menselijke sensorische (olfactorische) cortex, maar niet in de Amygdala of de orbitofrontale cortex (OFC).

➢  Dit evolutionair geconserveerde sensorische geheugensysteem is hyperactief bij mensen met angststoornissen.

“Dit werk vult een kritieke leemte in de literatuur door een nieuwe weg bloot te leggen naar angst en angstgeheugen” merkte Li op. “Die bevindingen kunnen leiden tot een kritische paradigmaverschuiving in hoe we angststoornissen zien en uiteindelijk behandelen, zoals posttraumatische stressstoornis en angst.”

De primaire olfactorische (piriforme) cortex kan een nieuw therapeutisch doelgebied zijn voor de behandeling van angststoornissen

Accumulerend bewijs suggereert dat mensen met gegeneraliseerde angststoornis (GAD) of posttraumatische stressstoornis (PTSS) intensere op angst gebaseerde herinneringen kunnen hebben als gevolg van patroondifferentiatie en afstemmingsverschuivingen in hun sensorische cortex. Het identificeren van een op zintuigen gebaseerde angstroute opent de deur voor het helpen van mensen met angststoornissen met behulp van een nieuwe therapeutische benadering.

Wetende dat een sensorisch dreigingsgeheugenpad (geworteld in de primaire olfactorische (piriforme) cortex) hyperactief is bij angstige individuen, brengt ons een stap dichter bij het helpen van mensen met verlammende angst om onaangepaste reacties op angst te veranderen op manieren die verder gaan dan de amygdala.

Artikel d.d. 28 maart 2022 – Christopher Bergland
Psychology Today

Credits blogfoto – http://www.memorylossonline.com/glossary/amygdala.html, CC0, via Wikimedia Commons

Referenties

Yuqi You, Lucas R. Novak, Kevin J. Clancy, Wen Li. “Patroondifferentiatie en afstemmingsverschuiving in de menselijke sensorische cortex liggen ten grondslag aan het langetermijnbedreigingsgeheugen.” Huidige biologie (eerst gepubliceerd: 23 maart 2022) DOI: 10.1016/j.cub.2022.02.076

Yuqi You, Joshua Brown en Wen Li. “Menselijke sensorische cortex

*De sensorische cortex maakt deel uit van een collectieve groep afdelingen in de hersenen die de somatosensorische cortex wordt genoemd. Elk van deze afdelingen is verantwoordelijk voor bepaalde functies, zoals visie of auditieve, sensorische of reukfuncties. De sensorische cortex is verantwoordelijk voor het waarnemen en waarnemen van informatie die het van de verschillende divisies ontvangt.

**functionele MRI

Geur en geheugen

Geur en geheugen

Geur en geheugen

Het is lente en je verwacht bezoek. Je plukt mooie bloemen uit de tuin die je op tafel zet voor een gezellig lentegevoel. Terwijl je de bloemen rangschikt in de vaas ruik je plotseling de sterke  bloemengeur die je meeneemt naar een herinnering uit je kindertijd. Je ziet plotseling je moeder voor je die zo van bloemen houdt en altijd een bosje bloemen op tafel heeft staan. Hoe komt dat toch? Waarom linken sommige geuren naar specifieke herinneringen? Hoe zit dat eigenlijk – geur en geheugen?

De bulbus olfactorius (de reukkolf) die geuren herkent, maakt deel uit van het limbisch systeem, het deel van de hersenen dat zich bezighoudt met emotie, geheugen en gevoelens. Als je dingen ruikt, praat de bulbus olfactorius met de rest van het systeem, waardoor je hersenen een verband kunnen leggen tussen de geur en wat je op dat moment voelt of ervaart. Dat is de reden waarom ervaringen uit de kindertijd vaak naar boven komen als je iets ruikt dat je op jonge leeftijd bent tegengekomen. 
Het is tegelijkertijd de reden waarom mensen vaak van verschillende geuren houden.

 

Reukkolf - bulbus olfactorius
REUKKOLF – Servier Medical Art by Servier https://smart.servier.com/, CC BY 3.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/3.0>, via Wikimedia Commons

 

Limbisch systeem

Wanneer je neus iets ruikt, vertelt het de hersenen wat het ruikt.
De neus communiceert veel met het Limbisch systeem dat je geheugen en emoties aanstuurt.

Het Limbisch systeem is niet het enige dat met het reuksysteem communiceert. In feite is smaak een combinatie van je reukzin en je smaakzin. Je hersenen combineren de sensaties om een ​​uniekere herkenning te geven van het voedsel dat je proeft. Daarom is het zo ingrijpend wanneer de reukzin niet meer volledig werkt: het heeft direct effect op de smaakzin.

Geur en geheugen

Dat geur een belangrijke rol speelt in het opslaan van herinneringen is misschien geen verrassing. Wat je  misschien wél zal verrassen is de informatie in mijn blog over de Amygdala en sensorische cortex.

Onzekerheid Aroma Freedom

Onzekerheid

Over hoe een email een oud patroon oproept

Vandaag ontving ik een email. Het onderwerp was: even iets kwijt:)

E-VEN-IETS-KWIJT

Ik zag de afzender, een leerling Practitioner van me en dacht: “O nee, ik doe het niet goed!” Ik schoot direct in mijn oude patroon. Verdikke, hoe kan dat nou? Zit er dan tóçh nog ergens iets verborgen?

Ik stelde het lezen van de mail even uit. Om heel eerlijk te zijn durfde ik hem niet zo goed te openen, want wát nou als ze de hele opleiding niet goed vindt. Wat als ze mij stom vindt en de begeleiding niet wat ze ervan had verwacht?

Automatische respons

Ik ken deze automatische respons, het is niet de eerste keer dat ze de kop opsteekt.
Steeds vaker gebeurt het dat ik zonder negatieve emotionele reactie berichten ontvang die me voorheen van de leg zouden brengen, maar nu raakte het me. Mijn onzekerheid werd getriggerd en daar wilde ik niet mee blijven rondlopen. Ik ben heel even in mezelf gekeerd en heb een AFT-sessie gedaan die heel verhelderend werkte. Het werd me duidelijk waar de oorsprong ligt van mijn respons en dat ik het mag laten gaan. Deze helderheid is me veel waard.

AFT-sessie

Bij AFT starten we met een doel dat zorgt voor een negatieve emotie. Dat klinkt tegenstrijdig, maar werkt als een tierelier. Het is in het AFT-proces de manier om te komen bij de herinneringen die jouw automatische respons in werking heeft gezet. Het kan gaan om iets dat duidelijk in je geheugen gegrift staat of iets waarvan je niet eens wist dat het destijds zo’n effect op je had.

Onzekerheid, helderheid

Ik weet welke ik verkies, en jij?
Dus ik blijf werken met de handvatten die ik tot mijn beschikking heb, ik zorg ervoor dat ik helder blijf.
Want is helderheid over jouw pad niet te verkiezen boven emotionele vertroebeling?
Ik ben rekbaar en flexibel. En wat mijn student me te vertellen heeft, ik kan het aan.

En nu?

Ik heb de mail geopend.

Hoi Hermien,
Ik heb gisteren 1 sessie en vanmorgen 2 achter elkaar gedaan via zoom. Super leerzaam. Ik wil alleen even kwijt dat ze alle drie zulke mooie resultaten hadden, dat ik nu sta te stuiteren van geluk en blijheid. Mensen zijn na een AFT ook allemaal blij en dankbaar, zo onwijs gaaf!!!!
Annelies

Tóen pas zag ik bovenin de smiley 🙂 staan…

Zo zie je maar. Verwachtingen en patronen kunnen aangewakkerd worden door kleine gebeurtenissen. Iemand hoeft maar een gebaar te maken of een woord in de mond te nemen of er kan iets naar boven komen waar je van schrikt. Inmiddels kan ik veel in ontvangst nemen zonder direct een oordeel te vellen over een situatie, de ander of mezelf.

En iedere keer dat ik word teruggeworpen kan ik tegenwoordig in dankbaarheid aanvaarden – het is immers een nieuwe kans om nóg meer van me af te werpen. Dus: dank je wel Annelies!

Over sterven en over-leven

Over sterven en over-leven

Over sterven en over-leven

Precies 6 maanden geleden overleed je.
Mooie moeder van 2 prachtige dochters, vrouw van een lieve vent, wandelmaatje.

Rondje weiland - over sterven en over-leven

We zagen elkaar voor het eerst op de Muziekschool bij het koor van onze kinderen, we kwamen erachter dat we zo’n 100 meter van elkaar woonden.
Ik vond je aardig.
We spraken af om de kinders te carpoolen en al snel vonden we elkaar voor een “Rondje Weiland”: als we een frisse neus wilden of ons hart wilden luchten over kinderen, scholen, thuis, het keurslijf van de maatschappij. We praatten veel tijdens onze rondjes, intens, waardevol, openhartig en gepassioneerd. En als we nog niet klaar waren, dan bleven we op de hoek van de straat eindeloos doorpraten tot het toch echt tijd was om te koken/werken/eten/boodschappen doen/stofzuigen. De dingen die gedaan moeten worden.

Ziek

We zochten elkaar op als we het nodig hadden, we lieten elkaar los als we genoeg hadden aan onze eigen sores. En toen ons contact al een tijdje was verwaterd, kwam ik je oudste tegen op de Muziekschool. Kleine kinderen worden groot en het carpoolen was niet meer nodig. Ze vertelde dat je ziek was. Ernstig ziek. En toen ik bij je kwam, was je net geopereerd.

Het ging snel, jouw ziekte. Zó snel, dat bezoek niet meer mogelijk was. We mochten nog een keer kort van elkaars gezelschap genieten en voor ik het wist was je overleden in een tijd waarin afscheid nemen niet aan de orde was, het keurslijf van de maatschappij, maart 2020.

Over sterven en over-leven

Het voelt oneerlijk dat je kinderen en man en anderen die je zo intens liefhebben je moeten missen. Het voelt oneerlijk om door te gaan terwijl jij niet meer mag meegenieten. 

Ik probeer het waarom in het leven niet meer te doorgronden, word er niet wijzer van als ik het waarom zou begrijpen. Ik blijf jouw sterven toch stom vinden, het troost dat je elke dag even “langskomt”.
Je hebt mijn leven aangeraakt. En je hebt veel levens aangeraakt. Zonder dat je het misschien wist was je groter dan je dacht en een voorbeeld voor ons.

Dank je wel voor het kijkje in jouw leven. Je hebt me iets meegegeven, zodat ik nóg meer de waarde van het leven zie. Het leven in het nu.

Er is alleen maar nu…

Lieve Annemiek, dank je wel dat jij jij was.
Dank je wel dat ik even met je mocht meelopen. Ik geef je een dikke kus.

Man, durf te praten!

Man, durf te praten!

Man, durf te praten

Afgelopen weekend stond in de Volkskrant een essay van Nathan Vos met de titel: “Waarom mannen moeten leren praten“. Het artikel greep me aan.

Ikzelf praat makkelijk over wat me dwarszit. Blijkbaar helpt het dat ik vrouw ben en ben ik er goed in. Het praten lucht op, en na een goed gesprek voel ik me letterlijk lichter. Iets met gedeelde smart en zo. 
Ik begrijp daarom nooit zo goed waarom je praten en het delen van gevoelens achterwege laat en zo jezelf letterlijk dieper de put in denkt.

“Baan kwijt? Vader overleden? Depressief? Man, praat erover!”

Zo luidt de subkop van het essay.
En waarom zou je ook niet praten? Ben je minder “sterk” wanneer je gevoelens uit? Minder man? Ben je minder stoer of cool? Ik denk van niet. Ik denk dat met het opkroppen van emoties de druk op de ketel te groot wordt. En dat dit uiteindelijk resulteert in woede, (overmatige) stress, burn-out en lichamelijke problemen.

Nathan Vos werd met de harde werkelijkheid geconfronteerd nadat zijn broertje zich van het leven had beroofd. Vermoedens over depressie waren niet uitgesproken en je blijft achter met je verdriet en de vraag: “Als ik het gesprek had geopend, misschien…” Mijn hart gaat uit naar de familie en het gezin.

Praten is moeilijk

Ik vraag me af of dat echt waar is of dat mannen een vertekend beeld hebben over praten en je gevoelens uitspreken.
Nog niet zo lang geleden praatten we immers aan de lopende band met elkaar. Je sprak elkaar tijdens het eten, bij de koffiemachine op het werk, in de auto/bus/trein en maakte een praatje met een wildvreemde tijdens het boodschappen doen. Het ene moment gaat het over het weer, het andere moment over je zieke vader en wat dat met je doet.
(Zelfs in een functioneringsgesprek op het werk ging het over hoe je in je werk zat in plaats van over of je wel al je targets hebt gehaald afgelopen jaar.)

Het valt me op dat deze kleine gesprekjes zijn weggevallen en vervangen door de telefoon. 
Je laat bij de koffiemachine de laatst Meme zien waar je zo om moest lachen en in de bus scroll je verwoed door de tijdlijn van je favoriete social mediaplatform. (Zie ook mijn blog over Tevredenheid.)

Ik begrijp deze obsessie, maar vind het een grote verarming van de sociale cohesie in de wereld. Het feit alleen al dat er een cursus “Smalltalk” zou moeten komen vervult me met verbazing en schrik. En stiekem moet ik er ook heel hard om lachen.

Praten kun je leren

Voor de kleine gesprekjes met de cassière of de buurvrouw over de schutting van de tuin hoef je echt geen cursus te volgen. Dat leer je door te doen:
– Lekker weertje, hè buurvrouw?
– Ja heerlijk
– Gaan jullie nog iets leuks doen dit weekend?
– Enzovoort…

Het gaat me natuurlijk om het praten praten. En het uiten van wat je dwarszit. Dat je je niet hoeft te schamen als je je kwetsbaar opstelt en dat het oké is om je “zwakheden” te tonen. Dat je misschien zelfs moet huilen en dat het mag, huilen.

Man, durf te praten

Man, durf te praten

Mannen praten graag met mij, misschien is dat de reden dat ik twee zonen heb gekregen. Ik luister graag naar mannen en kan ze uit het denken halen.
Ik help mannen naar wat ze nu eigenlijk écht willen in het leven door ze te laten praten over wat hen dwarszit. Emoties worden uitgesproken, gevoelens geuit, er wordt gehuild en gelachen en er is veelal opluchting.
Het diepe verlangen dat begraven ligt mag gehoord worden. En het leven ontvouwt zich.

Lees meer over “Kom praten“.

 

 

Lees het volledige artikel van Nathan Vos in “de Volkskrant“.

Tevredenheid Aroma Freedom

Tevredenheid

Mijn moeder zei vroeger regelmatig: “Alles waar  voorstaat is niet goed, behalve tevredenheid.”
Ik ging daar altijd tegenin, want ik vond dat wanneer je tevreden was er geen drang meer was tot groei. Dan hoef je niks meer in het leven, want dan ben je al tevreden. Zo redeneerde ik. Inmiddels denk ik er anders over.

Is tevredenheid genoeg?

Je kunt er lang of kort over discussiëren, maar ik denk dat tevredenheid in de vergetelheid is geraakt. Het “Zijn” in een tevreden gevoel lijkt niet meer genoeg. Het valt me op dat veel mensen zich “gemaakt” vrolijk, gelukkig, gepassioneerd voelen en zichzelf ook zo presenteren, óf de weegschaal slaat om naar de andere kant: verveeld, overweldigd, teleurgesteld. Daarmee denken we snel in tekort, afgunst, niet goed genoeg:
– Hij verdient meer geld, dus ik heb te kort;
– Mijn zus kan meer, dus ik kan te weinig;
– Hij neemt ieder dag de tijd om te lezen. Dat kan ik niet, hoor. Daar heb ik écht geen tijd voor…

Terwijl je hier natuurlijk ook anders naar kunt kijken:
– Wat fijn dat hij zoveel verdient, van hem kan ik wat leren. Dan voel ik me ook vrij om te doen wat ik wil;
– Geweldig zoals mijn zus haar praktijk vormgeeft, ik ben zo trots op haar;
– Vanaf vandaag gun ik mezelf ook elke dag een uurtje lezen. Vroeger werd ik daar zo rustig van, heerlijk voelde dat…

Het proberen te voldoen aan verwachtingen die je denkt dat een ander van je heeft, heeft hier natuurlijk invloed op. En waar deze eisen die je jezelf oplegt vandaan komen, kunnen we wellicht duiden: is het je moeder, je vader, je lief, je leraar die tot je spreekt?

Tevredenheid als positieve emotie

Als je vanuit een negatieve emotie wil opschuiven naar een positieve, dan kom je erachter dat tevredenheid een heel mooi begin is. Vanuit tevredenheid kun je verder groeien. Wat mij betreft is tevredenheid namelijk het startpunt naar het werkelijke gevoel van overvloed, passie, geluk, enthousiasme. 

Het is de eerste positieve emotie die je vindt op de emotieladder. En situaties als hierboven herkennen en erkennen geeft je vaker gevoelens van tevredenheid.

Het lukt steeds langer om me tevreden te voelen. Toch kunnen emoties nog steeds als het balletje in een flipperkast van links naar rechts, van boven naar onder schieten. Dan kan ik mezelf nog niet emotioneel distantiëren van allerlei indrukken en invloeden van buitenaf.
Het erkennen van het feit dat ik in het leven niet 100% stabiel kan zijn, maar wel de tegenstellingen –positief en negatief, met de stroom meegaan of er heel hard tegenin roeien– in het leven signaleer is de eerste stap tot acceptatie en daarmee tot tevredenheid.

Stroomafwaarts Aroma Freedom

Hoger op de emotieladder

Wat mij ongelooflijk helpt is uiteraard Aroma Freedom. Ik focus me in een sessie op de emotie die ik ervaar. Het gevoel in het lichaam is hierbij vaak het meest prominent aanwezig.

Verder mediteer ik dagelijks. 15 minuten maakt echt het verschil en geeft me een rustige start van de dag. Er zijn talloze meditaties online te vinden. Ik ben fan van Insight Timer, een app die je installeert op je telefoon.

Wat me ook helpt is een Chakra-healing met mijn Healy of een programma voor het Mentaal evenwicht. Een Aura-analyse geeft aan welke Chakra aandacht wil. De frequenties die bij deze Chakra’s horen dien ik toe met de Healy. Vaak geef ik er ook meteen een Aura-healing bij.

Meer weten?

Wil je informatie over hoe je Aroma Freedom voor jezelf en je directe naasten kunt gebruiken? Ben je nieuwsgierig naar de Aura-reading? Of wil je een keer met me praten?
Stuur een mailtje naar hermien@aroma-freedom.nl

Extraatje

“Dat is nu allemaal wel leuk en aardig, Hermien”, hoor ik je zeggen, “maar hoe doe ik dat dan? Mezelf een beetje meer tevreden voelen?”

Ik zal je een tip geven, want ik wil je graag iets meegeven.
Een kleine oefening die ervoor zorgt dat je een stapje verder komt.

Tevredenheid

Voorbeeld
Iedere ochtend drink ik koffie.
Ik houd van koffie. En die eerste slok ‘s ochtends geeft me net die kick die ik op dat moment nodig heb. Voordat ik die eerste slok neem, ga ik er eens voor zitten en geef een ode aan mijn koffie:
Wat ben je lekker warm en sterk. Ik houd ervan als je mijn handen opwarmt en ervoor zorgt dat ik even wakker word geschud. Wat heerlijk dat ik iedere ochtend koffie kan drinken, dat er zomaar water uit de kraan komt waarmee ik je kan zetten. En dat je in mijn kopje zit en ik je mag opdrinken. Ik voel me zó rijk! Dank je wel koffie! Ik ben dól op je.”

Het bewust stilstaan bij iets dat je waardeert verhoogt je trillingsfrequentie. Hoe hoger je trillingsfrequentie, hoe dichter je bij tevredenheid komt en hoe hoger je op de emotieladder klimt. Deze Mindfulness voelt fijn en activeert bewustwording van de automatische handelingen die we dagelijks verrichten.

En nu jij

Is er iets waar jij een ode aan kunt geven? Waar jij je lof op wil zingen? Iets wat je als vanzelfsprekend ervaart en waar je best even bij kunt stilstaan? Het hoeft helemaal niet groot of bijzonder te zijn. Iets kleins dat je normaliter voor lief neemt en vanaf nu opnieuw leert waarderen is een mooie omslag in je bewustzijn.
Misschien voel je je in het begin een beetje raar, en heb je er zelfs een oordeel over: “Ga ik dit echt doen? Wat een stomme oefening.” En ook dat is oké, gevoelens zijn er nu eenmaal.
Als je ieder dag een ode brengt aan jouw iets, zul je merken dat je je steeds een beetje tevredener voelt. Dat er steeds meer momenten in je dag zijn dat je met tevredenheid om je heen kijkt en denkt: “Wat heb ik eigenlijk een leuke kamer, een leuk huis, tuin, leven!”